Wie is Klaas Berghout?

Klaas Berghout werkt sinds 2008 als beeldend kunstenaar. Sinds 2010 is hij aangesloten bij het kunstenaars collectief DOAS en werkt hij in zijn eigen atelier bij 'De Oude Ambachts School' in Zwolle. In zijn werk legt hij graag de mens in zijn verscheidenheid vast. Door middel van een eigen techniek komen de portretten en beelden tot leven in de vorm van krijttekeningen op grote panelen. Klaas is geboren in 1957 te Rotterdam.

Het creatieve proces in de meest brede zin van het woord, en met name de werelden die daarachter schuil gaan, waren al vroeg in mijn leven belangrijk. Kunst raakt in al haar verschijningen een essentie van ons 'mens zijn', die voor mij onlosmakelijk verbonden is aan het gevoel van 'thuis zijn'.

Zo fascineerden en inspireerden bijvoorbeeld het surrealisme, klassieke muziek en moderne dans mij al in mijn vroege jeugd. Er was altijd sprake van een verbinding, vertrouwd gevoel met met name de beeldende kunsten, maar sinds kort krijgt het proces ook door mijn eigen handen vorm.

In 2008 werkte ik voor het eerst zelf beeldend en werd verrast en geraakt door de schoonheid en structuur van materiaal zoals papier, doek, krijt, potloden enzovoorts... Ik ontdekte dat elk materiaal eigen is en een ander verhaal vertelt. Er viel zoveel op z'n plaats.

Aanvankelijk werkte ik vooral op papier met olieverf en acryl. Al snel betrapte ik mezelf erop dat ik steeds met mijn handen werkte, de penseel leek een soort afstand tot het werk te geven. Ik experimenteerde met veel verschillende soorten materiaal van dun of dik papier, verschillende soorten doek, zelfs jute, maar ook met perspectief, afstand, diepte en ruimte.

Ik wil graag dicht bij het materiaal zijn en directe betrokkenheid voelen met het werk zelf. Met verf kon ik mij niet goed genoeg uitdrukken en zo kwam ik gaande weg terecht bij krijt en kneedgum. Nu werk ik op grote houten panelen, want de ruimte en met name ruimte om te kunnen bewegen, zijn minstens zo essentieel voor mijn uitingen als het gevonden materiaal.

Inmiddels heb ik een geheel eigen techniek ontwikkeld. Deze techniek bestaat uit het aanbrengen van lagen krijt (zacht krijt, eigenlijk haast poeder) op hout, die ik dan vervolgens kan wegvegen, tot er een schilderij overblijft. Vaak ben ik verbaasd over wat er uiteindelijk tevoorschijn komt.

Gelaagdheid is een belangrijke thema in mijn werk en leven. Het is een rode draad in het zoeken naar de vorm van bijvoorbeeld de portretten. Het gaat over aanraakbaarheid, flinterdunne huid die meervoudig gelaagd is. Ik bemerk hoe ik met mijn techniek van krijten terecht kom in het amorfe, de gebieden en verschillende fases die vooraf lijken te gaan aan de botstructuur, de anatomie van het gelaat, de gezichtsspieren, mimiek en de vele gelaatsuitdrukkingen.

De gelaagdheid van het krijt waaronder het gelaat langzaam te voorschijn komt raakt mij emotioneel en brengt mij in contact brengt met diepere lagen waar de oorsprong van het gelaat ligt. Dit contact roept een veelzijdig gevoel op, een emotioneel palet dat ik als zeer waardevol ervaar.

De afgelopen jaren is er steeds meer diepte en perspectief ontstaan in mijn werk en is de zoektocht naar juist deze verdieping een prachtig proces van verstilling. Mijn eigen creatieve proces en het werken aan mijn beelden geven mij zo grote voldoening en zijn een constante bron van plezier en ontwikkeling.